Volgens statistieken van de China Disabled Persons' Federation zal het totale aantal geregistreerde gehandicapten in China in 2022 de 85 miljoen bereiken.
Dit betekent dat één op de zeventien Chinezen een handicap heeft. Maar het vreemde is dat, ongeacht in welke stad we ons bevinden, het voor ons moeilijk is om gehandicapten te zien tijdens het dagelijkse reizen.
Is het omdat ze niet naar buiten willen? Of hoeven ze niet de deur uit?
Uiteraard niet; gehandicapten willen net zo graag de buitenwereld zien als wij. Helaas is de wereld niet aardig voor hen geweest.
De barrièrevrije doorgangen staan vol met elektrische voertuigen, blinde paden zijn bezet en overal zijn trappen. Voor gewone mensen is het normaal, maar voor gehandicapten is het een onoverbrugbare kloof.
Hoe moeilijk is het voor een gehandicapte om alleen in de stad te wonen?
In 2022 deelde een 30-jarige vrouwelijke blogger haar ‘verlamde’ dagelijkse leven online, wat online tot enorme discussies leidde. Het blijkt dat de steden die we kennen zo ‘wreed’ zijn tegen gehandicapten.
De blogger heet “nyasaus”, en ze is niet gehandicapt, maar sinds begin 2021 wordt ze geplaagd door ziekte. Zenuwcompressie als gevolg van ernstig rugletsel.
Gedurende die tijd, zolang “nya saus” de grond met zijn voeten raakte, voelde hij een doordringende pijn, en zelfs bukken werd een luxe.
Ze had geen andere keuze dan thuis uit te rusten. Maar de hele tijd liggen is geen optie. Uitgaan is onvermijdelijk omdat ik iets te doen heb.
Dus “nya saus” had een gril en wilde een camera gebruiken om foto’s te maken van hoe een gehandicapte in een rolstoel in de stad leeft. Ze begon aan haar tweedaagse levenservaring, maar binnen vijf minuten zat ze in de problemen.
“nya saus” heeft een relatief hoge verdieping en je moet een lift nemen om naar beneden te gaan. Bij het betreden van de lift gaat het heel gemakkelijk, zolang de elektrische rolstoel versneld wordt, kunt u naar binnen rennen.
Maar toen we beneden kwamen en uit de lift probeerden te komen, was dat niet zo eenvoudig. De liftruimte is relatief klein en na het betreden van de lift is de achterkant naar de liftdeur gericht.
Als u dus uit de lift wilt stappen, kunt u de rolstoel alleen achteruit rijden en kunt u gemakkelijk vast komen te zitten als u de weg niet kunt zien.
De liftdeur waar gewone mensen met één voet uit kunnen stappen, maar “nya saus” staat al drie minuten te woelen.
Nadat hij uit de lift was gestapt, reed 'nyasaus' in een rolstoel en 'galoppeerde' door de gemeenschap, en al snel verzamelde een groep ooms en tantes zich om hem heen.
Ze inspecteerden “nya-saus” van top tot teen, en sommigen haalden zelfs hun mobiele telefoon tevoorschijn om foto’s te maken. Het hele proces maakte "nya-saus" erg ongemakkelijk. Is het gedrag van gehandicapten zo raar in de ogen van gewone mensen?
Zo niet, waarom zouden we dan stoppen om er aandacht aan te besteden?
Dit kan een van de redenen zijn waarom gehandicapten terughoudend zijn om de deur uit te gaan. Niemand houdt ervan om op straat te lopen en als een monster behandeld te worden.
Nadat “nyasaus” eindelijk de gemeenschap verliet en een zebrapad overstak, stuitte hij op een tweede probleem. Misschien vanwege verval is er een kleine helling van cement voor het zebrapad.
Er zit een daling van minder dan een centimeter tussen de kleine helling en het trottoir, wat normaal is in de ogen van gewone mensen, en er is geen verschil in vrede. Maar voor gehandicapten ligt dat anders. Het is prima voor rolstoelen om op vlakke wegen te lopen, maar het is erg gevaarlijk om op hobbelige wegen te lopen.
“Nya-saus” bestuurde de rolstoel en laadde verschillende keren op, maar slaagde er niet in om het trottoir op te rennen. Uiteindelijk kwam ze, met de hulp van haar vriend, vlot door de moeilijkheden heen.
Als je er goed over nadenkt, zijn de twee problemen waarmee “nya-saus” wordt geconfronteerd helemaal geen problemen voor gewone mensen. Elke dag pendelen we om van ons werk te komen, lopen we talloze trottoirs en nemen we talloze liften.
Deze faciliteiten zijn voor ons erg handig en we ervaren geen enkele belemmering bij het gebruik ervan. Maar voor gehandicapten is nergens iets geschikts, en elk detail kan hen op hun plaats houden.
Je moet weten dat "nya-saus" op dit moment net een kruispunt is gepasseerd, en de echte test moet nog lang niet komen.
Misschien kwam het door te veel kracht, na een tijdje lopen had “nya saus” dorst. Dus stopte ze bij de deur van een buurtwinkel, met haar gezicht naar het water zo dichtbij dat ze een beetje machteloos leek.
Er zijn verschillende treden voor de supermarkt en het trottoir, en er is geen barrièrevrije doorgang, dus "nya-saus" kan er helemaal niet in. Hulpeloos kan ‘nya saus’ alleen ‘Xiao Cheng’, een gehandicapte vriend die met hem meereist, om advies vragen.
"Xiao Cheng" zei botweg: "Je hebt een mond onder je neus, kun je niet schreeuwen?" Op deze manier belde "nya-saus" de baas bij de ingang van de supermarkt, en uiteindelijk kocht hij, met de hulp van de baas, met succes water.
Lopend op de weg dronk “nya saus” water, maar hij had gemengde gevoelens in zijn hart. Voor gewone mensen is het gemakkelijk om dingen te doen, maar mensen met een handicap moeten anderen vragen het te doen.
Dat wil zeggen: de eigenaar van de buurtwinkel is een goed mens, maar wat moet ik doen als ik iemand tegenkom die niet zo goed is?
Als ik er alleen maar over nadacht, stuitte ‘nyasaus’ op het volgende probleem: een busje dat over het hele trottoir reed.
Blokkeerde niet alleen de weg, maar blokkeerde ook de blinde weg stevig. Aan de linkerkant van de weg is er een met stenen geplaveid pad dat de enige manier is om het trottoir te passeren.
De bovenkant zit vol hobbels en holtes en het is erg lastig om erin te lopen. Als u niet oppast, kan de rolstoel omrollen.
Gelukkig zat de bestuurder in de auto. Nadat “nya saus” naar boven was gegaan om met de andere partij te communiceren, verplaatste de chauffeur eindelijk de auto en verliep “nya saus” soepel.
Veel internetgebruikers zullen misschien zeggen dat dit slechts een noodsituatie is. Meestal parkeren weinig automobilisten hun auto direct op de stoep. Maar naar mijn mening zullen mensen met een handicap tijdens het reizen met verschillende noodsituaties te maken krijgen.
En de auto die de weg bezet is slechts een van de vele noodsituaties.
Tijdens het dagelijkse reizen kunnen onverwachte situaties waar mensen met een handicap mee te maken krijgen veel erger zijn dan dit. En er is geen manier om ermee om te gaan. In veel gevallen kunnen gehandicapten alleen maar compromissen sluiten.
Daarna reed “nya saus” met een rolstoel naar het metrostation en ondervond de grootste problemen van deze reis.
De inrichting van het metrostation is zeer gebruiksvriendelijk en bij de ingang zijn doordacht barrièrevrije doorgangen ingericht. Maar nu wordt deze barrièrevrije doorgang aan beide kanten volledig geblokkeerd door elektrische voertuigen, waardoor er slechts een kleine opening overblijft voor voetgangers.
Deze kleine opening is voor normale mensen geen probleem om te lopen, maar voor mensen met een handicap kan het wat druk lijken. Uiteindelijk dienen deze barrièrevrije voorzieningen voor gehandicapten uiteindelijk gewone mensen.
Nadat hij eindelijk het metrostation was binnengegaan, dacht 'nyasaus' er oorspronkelijk aan om via welke ingang dan ook binnen te komen. "Xiao Cheng" nam "nya-saus" en ging regelrecht naar de voorkant van de auto.
‘nya saus’ voelde nog steeds een beetje vreemd, maar toen hij voor in de auto kwam en naar zijn voeten keek, besefte hij het plotseling. Het bleek dat er een zeer grote opening was tussen de metro en het perron, en dat de wielen van de rolstoel er gemakkelijk in konden wegzakken.
Eenmaal bekneld kan de rolstoel omrollen, wat nog steeds erg gevaarlijk is voor gehandicapten. Wat betreft de reden waarom u vanaf de voorkant van de trein wilt instappen, omdat er een treinconducteur voorin de trein zit, ook als er een ongeluk gebeurt, kunt u de hulp van de tegenpartij vragen.
Ik neem ook vaak de metro, maar ik neem dat gat niet serieus, en meestal merk ik niet eens dat het bestaat.
Onverwachts is dit zo'n onoverkomelijke kloof voor gehandicapten. Nadat hij uit de metro stapte, dwaalde “nyasaus” door het winkelcentrum en ging zelfs naar de videogamestad. Toen hij hier kwam, ontdekte “nyasaus” dat de videogamestad vriendelijker is voor gehandicapten dan gedacht. De meeste spellen kunnen zonder ongemak worden gespeeld en zelfs een barrièrevrij toilet is zeer zorgvuldig voorbereid voor gehandicapten.
Maar nadat ‘nya saus’ de badkamer binnenkwam, realiseerde ze zich dat de dingen een beetje anders waren dan ze zich had voorgesteld. De wasruimte in de barrièrevrije badkamer ziet er niet uit alsof deze geschikt is voor gehandicapten.
Er staat een grote kast onder de gootsteen, en de gehandicapte zit in een rolstoel en kan niet met zijn handen bij de kraan.
De spiegel op de gootsteen is ook ontworpen op basis van de lengte van gewone mensen. Als je in een rolstoel zit, kun je alleen de bovenkant van je hoofd zien. “Ik raad het personeel dat barrièrevrije toiletten ontwerpt echt aan om zich echt in de schoenen van de gehandicapten te verplaatsen en erover na te denken!”
Met dit in gedachten kwam “nya saus” naar de laatste stop van deze reis.
Nadat de twee de videogamestad hadden verlaten, gingen ze naar het Pig Cafe om het opnieuw te ervaren. Voordat “nya saus” de winkel binnenging, stuitte ze op een probleem en haar rolstoel zat vast bij de deur van de varkenskoffie.
Om de idyllische stijl te weerspiegelen, ontwierp Zhuka de poort in de stijl van een landhek, en de ruimte is erg klein. Voor gewone mensen is het heel gemakkelijk om er doorheen te gaan, maar als de rolstoel binnenkomt en de besturing niet goed is, blijven de handbeschermers aan beide kanten vastzitten aan het deurkozijn.
Uiteindelijk kon “nyasaus” met de hulp van het personeel met succes binnenkomen. Het is duidelijk dat de overgrote meerderheid van de winkels geen rekening houdt met gehandicapten als ze hun deuren openen.
Dat wil zeggen: ruim 90% van de winkels op de markt bedienen alleen normale mensen als zij hun deuren openen. Dit is ook een van de belangrijkste redenen waarom mensen met een handicap zich ongemakkelijk voelen om uit te gaan.
Nadat ik uit het varkenscafé kwam, eindigde de eendaagse ervaring van “nya-saus” voor gehandicapten soepel. “Nya Sauce” is van mening dat haar dagelijkse ervaring al moeilijk genoeg is geweest en dat ze veel dingen is tegengekomen die helemaal niet kunnen worden opgelost.
Maar in de ogen van de echte gehandicapten is de echte moeilijkheid ‘nya-saus’ nog nooit tegengekomen. ‘Xiao Cheng’ wil bijvoorbeeld naar een kunstgalerie, maar het personeel zal haar vertellen dat rolstoelen voor en achter de deur niet zijn toegestaan.
Er zijn ook enkele winkelcentra die helemaal geen barrièrevrije toiletten hebben, en “Xiao Cheng” kan alleen naar gewone toiletten gaan. De problemen zijn ongeëvenaard. Het belangrijkste is om naar het gewone toilet te gaan. De rolstoel komt vast te zitten aan het deurkozijn, waardoor de deur niet meer kan sluiten.
Veel moeders zullen hun jonge zoons samen naar de badkamer brengen, in dit geval zal "Xiao Cheng" zich erg schamen. Er zijn ook blinde wegen in steden, waarvan wordt gezegd dat ze blinde wegen zijn, maar blinde mensen kunnen helemaal niet over blinde wegen reizen.
Voertuigen die de weg bezetten, zijn ongeëvenaard. Heb je ooit groengordels en brandkranen direct op blinde wegen gezien?
Als een blinde echt volgens het blinde pad reist, kan hij binnen een uur in het ziekenhuis terechtkomen. Juist door dit ongemak ervaren veel gehandicapten liever eenzaamheid thuis dan dat ze de deur uit gaan.
Op termijn zullen gehandicapten vanzelf verdwijnen in de stad. Sommige mensen zeggen misschien dat de samenleving niet om een paar mensen draait; je moet je aanpassen aan de samenleving, en niet de samenleving om zich aan te passen aan jou. Als ik zulke opmerkingen zie, voel ik me echt sprakeloos.
Vormt het comfortabeler maken van mensen met een beperking een belemmering voor normale mensen?
Zo niet, waarom hebt u zulke onverantwoordelijke dingen dan zo overtuigend gezegd?
Als je een stapje terug doet, wordt iedereen ooit oud, zo oud dat je er in een rolstoel op uit moet. Ik wacht echt tot die dag komt. Ik weet niet of deze netizen nog steeds met vertrouwen zulke onverantwoordelijke woorden kan zeggen.
Zoals een internetgebruiker zei: “Het geavanceerde niveau van een stad wordt weerspiegeld in de vraag of mensen met een beperking naar buiten kunnen gaan als normale mensen.”
Ik hoop dat mensen met een beperking op een dag de temperatuur van de stad kunnen ervaren, net als normale mensen.
Posttijd: 19 december 2022